Z okazji 70-lecia obecności na rynku wydawniczym czasopisma Przemysł Drzewny postanowiliśmy sięgnąć do archiwów i przypomnieć Państwu jeden z artykułów, który ukazał się w 1951 r. nakładem Naczelnej Organizacji Technicznej, ówczesnego wydawcy naszego magazynu. Miłej lektury!

Przetarcie drewna na trakach pionowych w większości przypadków wykonywane jest bez znajomości możliwości tych maszyn zarówno w zakresie jakości, jak i ilości wykonywanej pracy. Trak budowany jest na podstawie wyliczeń technicznych i posiada pewien zakres możliwości produkcyjnych. Są one ograniczone przez elementy maszyny, które ze względu na swą konstrukcję lub wytrzymałość mogą być obciążane tylko do określonej granicy. Przekroczenie granicy wytrzymałości grozi zniszczeniem części lub całej maszyny, staje się też powodem kosztownych remontów i strat wskutek przerw w produkcji. Traki są jednak budowane z dość dużą rezerwą na wytrzymałość, tak że konstrukcja traka pod tym względem nie ogranicza zasadniczo możliwości produkcji. Czynnikami ograniczającymi wielkość produkcji na traku są najczęściej piły i pasy.Piła ma górną granicę swych możliwości produkcyjnych, określoną uzębieniem i grubością. Zasadniczą trudnością, która ogranicza zdolności produkcyjne piły, jest sprawa usuwania trocin spod pracującego zęba. Przestrzeń podzębna piły służy za przejściowy zbiornik trocin powstałych przy pracy zęba.

Previous post Personalia: Mariusz Kosień
Next post Gatunki drewna: Buk zwyczajny. Europejskie drewno