Drewno garapa z Ameryki Południowej stanowi alternatywę dla ciemnych rodzajów drewna stosowanych do wyrobu deski tarasowej. Miodowa barwa i korzystna charakterystyka techniczna powodują, że materiał ten jest chętnie stosowany na elementy architektury ogrodowej.

Fot2_garapa

Nazewnictwo
Garapa to drewno pozyskiwane z gatunku wiecznie zielonych drzew Apuleia leiocarpa (Vog.) Macbride z rodziny brezylkowatych (Caesalpiniaceae). Nazwa łacińska ma liczne synonimy np. Apuleia praecox Mart., Apuleia molrais (Spruce ex Bantham) Gleason, Apoleya leiocarpa (J. Vogel) Gleason, Leptolobium leiocarpum J. Vogel, Apuleia molaris Spruce ex Bantham [Lorenzi 2000]. W rejonie naturalnego występowania tych roślin (Ameryka Południowa) używa się wielu innych określeń, np. w Brazylii omawiane drewno określane jest jako amarelao, barajuba, ferro, garapa, geme-de-ovo, grapia, jatai-amarelo, muirajuba, muirataua [troipx.cirad.fr]. W tabeli 1. podano najczęściej używane nazwy handlowe wobec tytułowego gatunku drewna. Drewno to nie zostało uwzględnione w normie PN-EN 13556:2005.

Fot1_garapa
Pozyskanie
Apuleia leiocarpa (Vog.) Macbride to rodzimy gatunek Ameryki Środkowej i Południowej występujący m.in. w Brazylii, Paragwaju, Boliwii i północno-wschodniej części Argentyny. Rośliny te preferują okresowo zalewane lasy tropikalne, szczególnie w dorzeczu Amazonki i u wybrzeża Atlantyku. Dobrze rosną na glebach laterytowych [Lorenzi 2000].

Garapa to drzewa osiągające wysokość do 25?35 m i średnicę w odziomku ok. 0,6?0,9 m. Pnie drzew są zazwyczaj proste, cylindryczne, zwykle pozbawione gałęzi do znacznych wysokości i wzmocnione u podstawy napływami korzeniowymi. Pokrywa je stosunkowo cienka, szaro-brązowa, szorstka, łuszcząca się kora. Roślina ta wytwarza liście nieparzystopierzaste, złożone z 5?11 listków (nieco podobne do liści robinii) o długości od 5 do 13 cm. Białe drobne kwiaty zebrane w wiechy pojawiają się na końcach gałęzi. Owocami są pojedyncze skrzydlaki zawierające od jednego do trzech nasion [Lorenzi 2000].

Cały artykuł przeczytasz w: Przemysł Drzewny nr 1/2016

Previous post Kris-Mar zbuduje trzeci zakład
Next post Przemysł Drzewny nr 1/2016