– Technologie powinny być bardziej ekologiczne, kleje powinny być produkowane z materiałów, które nie szkodzą środowisku, a najkorzystniejszym jest przerób poprodukcyjnych odpadów. Musimy dążyć nie tylko do kupowania nowych technologii, ale także do tworzenia własnych. Jesteśmy w czołówce eksporterów mebli na świecie i nie utrzymamy bardzo dobrej pozycji przemysłu na rynkach zagranicznych, jeśli nie będziemy dążyć do opracowywania nowych technologii – mówi prof. dr hab. Piotr Beer, kierownik projektu Eko-Mebel.
Punktem wyjścia tego projektu była  Analiza mechanizmu podatnego klejenia materiałów kompozytowych stosowanych w meblarstwie, realizowana w Narodowym Centrum Nauki oraz praca doktorska dr Sylwii Oleńskiej pt. Asymetryczne okleinowanie elementów meblarskich. Przeanalizowano w niej możliwości wykonywania kompozytów służących do produkcji asymetrycznie okleinowanych elementów meblarskich produkowanych z płyt wiórowych oraz opracowanie zasad zastosowania nowej technologii w skali półtechnicznej.
Jednostką kierującą projektem Eko-Mebel w ramach programu TANGO jest Wydział Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, a kierownikiem projektu prof. dr hab. Piotr Beer. Projekt napisany został we współpracy z Ogólnopolską Izbą Gospodarczą Producentów Mebli, firmą Akademia Technologii Piotr Domański oraz firmą meblarską Kredens Wojciech Bieńczyk. Celem projektu jest praktyczne wdrożenie technologii okleinowania asymetrycznego w polskich zakładach meblarskich.

Previous post Technikum Leśne w Miliczu reprezentuje Polskę w Austrii
Next post Echa IX Ogólnopolskiej Konferencji Studentów Leśnictwa