Produkcja iglastej tarcicy eksportowej

Podajemy tu zasadnicze wytyczne, które mają w kraju poważne znaczenie, a tartacznikom mniej doświadczonym sprawiają wiele kłopotów. Tymczasem produkcja ta w istocie nie jest trudna, wymaga tylko dużej staranności i właściwego traktowania konserwacji drewna. Przedstawione zalecenia mają na celu ułatwienie pracy tartakom w tym zakresie.

Charakter produkcji tarcicy eksportowej posiada szereg cech odrębnych, na które na wstępie należy zwrócić uwagę. Obowiązujący u nas system miar dziesiętnych, tj. milimetr, centymetr, metr i metr sześcienny, ma ograniczone zastosowanie na tartaku eksportowym. Tarcicę eksportową produkujemy przeważnie w calach i standardach. Wymaga to przyzwyczajenia się do tych miar, zaznajomienia się ze
sposobem obliczania masy, wyliczania w tych miarach wymiarów przekładek i nadmiarów na osuszkę itd.
Produkcja tarcicy eksportowej odbywa się zasadniczo na konkretne zamówienie, w ramach umowy lub na polecenie produkcji oparte na procentowym układzie poszczególnych sortymentów w grubościach
od 5/8 do 3” i w szerokościach od 3” do 11”. Zadanie produkcyjne musi być wykonane w każdym sortymencie, braki jednych nie mogą być pokryte nadprodukcją drugich. Tarcica eksportowa powinna mieć harmonijny układ długości z przeciętną dla poszczególnych grup. Ponieważ produkcja tarcicy eksportowej przebiega przez szereg stanowisk, musimy celem zaznajomienia się z jej stroną techniczną przeanalizować zadania i organizację pracy poszczególnych działów, a więc składu surowca, hali, składu tarcicy i ekspedycji, nie pomijając również zadań warsztatu.

Więcej przeczytasz w Przemysł Drzewny nr 4/2019