Cis, dość często spotykany jako roślina ozdobna w parkach i ogrodach, dawniej był również pospolitym składnikiem polskich lasów. Niezwykłość drewna cisowego związana jest z jego estetycznym ciemnym zabarwieniem, twardością, sprężystością i stabilnością wymiarową w połączeniu z wolnym przyrostem. Cechy te przyczyniły się do silnej eksploatacji i zanikania gatunku. Współcześnie cis jest chroniony, a jego populacja powoli i systematycznie się odbudowuje.
Nazewnictwo
Cis pospolity lub krótko cis to nazwa drewna pozyskiwanego z drzew Taxus baccata L. z rodziny cisowatych (Taxaceae). Drugi człon nazwy gatunkowej pochodzi od słowa bacca, co oznacza jagodę i nawiązuje do kształtu baryłkowatych, czerwonych osnówek otaczających nasiona. Gatunek ten jest wymieniony w normie PN-EN 13556:2005 dotyczącej handlu drewnem w Europie, gdzie ma przyporządkowany czteroliterowy kod TXBC. Cis pospolity ma swoje nazwy handlowe w językach poszczególnych krajów, w których występuje (tabela 1).
Cały artykuł przeczytasz w czasopiśmie „Przemysł Drzewny” nr 1/2024