Drewno inżynieryjne to materiał architektury XXI wieku, który przejmuje dotychczasowe zadania betonu i stali. Na całym świecie projektanci budynków z drewna, puszczając wodze fantazji, konkurują w walce o miano twórcy ?najwyższego?.
Inwestorzy prześcigają się w stawianiu drewnianych drapaczy chmur. Nowoczesna technologia oparta na drewnie ma bowiem służyć budownictwu mieszkaniowemu i udowodnić, że drewno nie jest przeszkodą we wznoszeniu wysokich budynków. Po drugiej wojnie światowej, kiedy większość dawnych budynków została uszkodzona lub doszczętnie zniszczona, europejscy architekci modernistyczni pod wpływem nowej politycznej ideologii zakładali, że o pięknie budowli stanowi jedynie jej funkcjonalność. Zgodnie z głównym hasłem modernizmu (głoszonym przez Sullivana) forma wynika z funkcji. Poszukiwano więc daleko idącej optymalizacji i ekonomizacji przestrzeni życiowej. Idealnie sprawdzał się do tego celu wynaleziony
w drugiej połowie XX wieku żelbet. Dlatego jak grzyby po deszczu zaczęły wyrastać na gruzach przedwojennej architektury tzw. blokowiska. Te bardzo wysokie potrafią straszyć do dziś nieumiejętnym wkomponowaniem w architektoniczną przestrzeń krajobrazu.
Klaster drewnianych wieżowców może przenieść się do Bordeaux
Na szczęście trend na budownictwo oparte na naturalnym i odnawialnym surowcu, jakim jest drewno staje się ostatnio coraz bardziej popularny. Doskonałe realizacje cieszą już oczy w Vancouver, Paryżu i Londynie. Architekci Sou Fujimoto i Laisne Roussel zaproponowali nowy projekt wieżowca francuskiemu Bordeaux. Grupa drewnianych drapaczy chmur położona w Gare Saint Jean (dzielnicy Bordeaux) byłaby przeznaczona przede wszystkim na pomieszczenia mieszkalne. Wszystkie dachy zostałyby połączone swego rodzaju mostami, którymi będzie można swobodnie spacerować i dostać się na szczyty sąsiednich budynków. Osiedle ochrzczono nazwą Canopia, a na działce o powierzchni 17 tys. m2 staną cztery budynki, z których najbardziej strzelisty będzie mierzył 50 metrów, co uczyni go jednym z najwyższych nowoczesnych konstrukcji drewnianych na świecie.
Zadaszenia tarasowe i duże obszary zieleni przywodzą na myśl wcześniejsze projekty Laisne Roussel. Canopia to projekt bardziej ambitny i stanowiący większe wyzwanie architektoniczne ze względu na szereg ogrodów na dachach powiązanych chodnikami umieszczonymi wysoko nad ziemią. Drewniane osiedle dedykowane jest 199 apartamentom (w tym 3770 m2 powierzchni biurowej oraz 500 m2 powierzchni sklepowej). Canopia zostanie zbudowana z belek jodłowych i świerkowych, podłóg wykonanych z drewna CLT oraz wspierających ich konstrukcje belek z drewna klejonego. Projekt póki co pozostaje jedynie propozycją, ale w przyszłości powinien otrzymać zielone światło na realizację.
Cały artykuł przeczytasz w: Przemysł Drzewny nr 3/2016
