Drewno okragłe, tarcia, biomasa pochodzenia leśnego to wszystko zasoby naturalne i odnawialne
o ogromnym potencjale w zakresie zrównoważonego rozwoju, o którym tak wiele mówi się w Europie ? zaznaczył Joris Van Acker z Uniwersytetu w Ghent (Belgia) w referacie otwierającym dwudniową międzynarodową konferencję naukową, zorganizowaną w dniach 16-17 października 2017 roku przez Instytut Technologii Drewna oraz Lasy Państwowe. Po drewno chętnie sięga przemysł przetwórczy, jak i branża energii odnawialnej, co w konsekwencji prowadzić będzie do konkurencji
o ten sam zasób i może ewoluować w kierunku jego krytycznego niedoboru w Europie jeszcze przed rokiem 2030.
Uwzględnienie nie tylko aspektów ekonomicznych, ale także społecznych, w tym megatrendów, każe postawić pytanie o priorytety w zakresie wykorzystywania surowców naturalnych, takich jak drewno. Pytanie to jest szczególnie ważne patrząc na wzrost zainteresowania tym surowcem ze strony producentów zielonej energii. Według naukowców innowacje stosowane szczególnie ostatnio w inżynierii materiałów drzewnych są doskonałą odpowiedzią na problem energochłonności, szczególnie w budownictwie. Nowe materiały drzewne są nie tylko trwałe, wytrzymałe i z powodzeniem mogą zastąpić beton czy stal, ale też
z racji swych ekologicznych właściwości doskonale wpisują się w gospodarkę o obiegu zamkniętym.
Innowacyjność to też koszty
Trzeba jednak pamiętać, że innowacyjność pociąga za sobą także koszty. Jak podkreślała prof. Ewa Ratajczak z Instytutu Technologii Drewna, globalna konkurencja oznacza m.in. walkę krajów o wysokich kosztach produkcji z ?tanimi? producentami ze Wschodniej Europy, Rosji czy Chin. To także rywalizacja między nowymi, innowacyjnymi produktami drzewnymi z tymi ?tradycyjnymi?. Z wyzwaniami stawianymi przed rosnącą konkurencją na rynkach drzewnych, w tym walki o dostęp do surowca, próbuje zmierzyć się nauka. Naukowcy z Hamburga przedstawili podczas poznańskiej konferencji wstępne wyniki badań z zastosowaniem modeli ekonometrycznych, uwzględniających rosnącą produkcję drzewną i popyt na surowiec jak i podaż surowca, zarówno z lasów naturalnych, jak i plantacji.
Te drugie będą w przyszłości ważnym źródłem drewna, Już obecnie ? według danych przedstawionych przez Addo Koranteng, Isaaca Adu-Poku z Ghany oraz Tomasza Zawiłę-Niedźwieckiego z DGLP w Warszawie, plantacje stanowią nawet 7% powierzchni leśnych i może zapewnić 75% światowej podaży drewna w przemyśle drzewnym. Tworzenie plantacji na terenach niezurbanizowanych może pobudzać rozwój regionu szczególnie w aspekcie rozwoju przemysłu drzewnego. Niewątpliwie rodzi też obawy m.in. o wpływ plantacji na różnorodność biologiczną.
Innowacja zaczyna się w lesie
? Czy leśnictwo powinno być innowacyjne? ? zastanawiał się podczas swojej prezentacji prof. Piotr Paschalis-Jakubowicz z SGGW w Warszawie. ? Leśnictwo XXI wieku rozpoczęło proces potwierdzania, że ??postęp w dowolnej dziedzinie nauki i działalności naukowej jest możliwy, jeśli świadomie stosujemy nowe metody badawcze i innowacyjne procedury badawcze.
Francesco Carbone z włoskiego Uniwersytetu Tusica potwierdził na przykładzie wyrobów z drewna kasztanowca, że innowacyjne podejście musi być na poziomie całego sektora leśno-drzewnego, poczynając od innowacji wprowadzanych na poziomie hodowli lasu i gospodarki leśnej, w tym szczególnie zarządzania lasami na poziomie lokalnym w oparciu o wspólną strategię całego sektora.
Podczas dwudniowej konferencji wygłoszono blisko 20 referatów w czterech sesjach tematycznych: rynek drewna, wyzwania leśnictwa, właściwości drewna, ochrona drewna.