Odpady niebezpieczne muszą trafić do spalarni odpadów. Według najnowszego katalogu odpadów, obowiązującego od 7 stycznia 2020 r., nie należą do nich jednak trociny, wióry,ścinki, drewno, płyta wiórowa i fornir, o ile nie zawierają substancji niebezpiecznych. Problem w tym, że w katalogu nie wymieniono popularnych płyt pilśniowych MDF lub sklejek
i nie do końca jest jasne, jak je traktować.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Klimatu z dnia 2 stycznia 2020 r. w sprawie katalogu odpadów uaktualniony został wykaz odpadów, spośród których wyróżniono odpady niebezpieczne,
wymagające utylizacji w spalarniach odpadów.
W kręgu naszego zainteresowania branżowego znalazła się grupa odpadów pod kodem 03: Odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt i mebli, masy celulozowej,
papieru i tektury.
Generalnie odpady z przetwórstwa drewna oraz z produkcji płyt mieszczą się w podgrupie 0301. Uszczegółowiając je do poziomu rodzaju odpadów, znajdziemy tu odpady z kory i korka,
przez trociny, odpady z płyt wiórowych, a także środki do konserwacji drewna czy odpady z produkcji mas celulozowych.
Dokonując ewidencji zgłoszenia odpadów wytwarzanych w swojej firmie, należy zawsze podać sześciocyfrowy kod odpadu, a zatem dokonać najwyższego stopnia uszczegółowienia, wybierając
nie tylko grupę (dwie cyfry), ale również podgrupę (cztery cyfry) i rodzaj odpadów (sześć cyfr). W ten sposób dochodzimy do poziomu uszczegółowienia, który pozwoli nam również zdefiniować,
które odpady wytwarzane w stolarni, tartaku bądź fabryce mebli należą do niebezpiecznych. Autorzy wspomnianego rozporządzenia oznaczyli odpady niebezpieczne (na poziomie sześciocyfrowego
kodu rodzaju odpadów) gwiazdką.
Można zatem wnioskować, że odpady nieoznaczone gwiazdką nie są odpadami niebezpiecznymi
Do odpadów bezpiecznych zalicza się również zakodowane jako 150103 opakowania z drewna. Ustawodawca nie wyróżnił tu żadnego rodzaju opakowań drewnianych, które np. po kontakcie
z substancjami niebezpiecznymi mogłyby stanowić odpad niebezpieczny.
Nie do końca też jest jasne, czy opakowania wykonane ze sklejek lub płyt wiórowych również klasyfikują się w kodzie 150103.
Co jednak z odpadami, które nie są w ogóle wyodrębnione w nowym katalogu? Jeśli bowiem w grupie 03 jest mowa o odpadach z mebli, to zapomniano o popularnych płytach meblowych MDF
i HDF (płyty pilśniowe produkowane metodą suchą), jak i płytach pilśniowych twardych (płyty pilśniowe produkowane metodą mokrą), a nawet sklejkach. Czy to oznacza, że nie stanowią one odpadu?
Jeszcze w 2018 r. stanowisko Ministerstwa Środowiska (obecnie Ministerstwa Klimatu) było następujące:
? Odpady płyt wiórowych, pilśniowych,
MDF i HDF nie są odpadami drewna, a jedynie
odpadami materiałów drewnopochodnych,
nie podlegają zatem pod ww.
wyłączenia z obowiązku stosowania przepisów
dotyczących prowadzenia procesu
termicznego przekształcania odpadów ?
stwierdził Sławomir Mazurek, podsekretarz
stanu w Ministerstwie Środowiska
w odpowiedzi na interpelację poselską
z dnia 16.03.2018 r. ? Dlatego też spalanie
płyt wiórowych, pilśniowych, MDF
i HDF wymaga przestrzegania przepisów
