Biomasa jest oczywistym, naturalnym paliwem strategicznym i wehikułem do naszej
suwerenności energetycznej. O biomasie należy myśleć długofalowo,
ponieważ zmiany warunków gospodarczych, szczególnie na rynku energii i paliw,
będą długofalowe i trwałe. Drewno, chrust, trzcina, słoma, czyli biomasa,
to archetyp paliw naszej cywilizacji. Biomasa od zarania dziejów dawała ciepło i bezpieczeństwo.
Jest bardzo ciekawym i obiecującym paliwem, którego znaczenie było zawsze duże,
ale z niewiadomych przyczyn marginalizowane. Ostatnio jest o niej znów głośno.
Konieczność realizacji unijnych celów klimatycznych już przeszło dekadę temu spowodowała w polskiej elektroenergetyce i ciepłownictwie systemowym istny maraton inwestycyjny w zakresie budowy i oddawania do eksploatacji nowych biomasowych źródeł energii.
Cechą wspólną tych przeznaczonych do wykorzystywania różnej biomasy jednostek wytwórczych jest ich systemowy charakter. Bloki te powstawały zazwyczaj jako nowe jednostki wytwórcze lub
dokonywano tzw. konwersji już istniejących jednostek węglowych na w 100% biomasowe.

Cały artykuł przeczytasz w kwartalniku Przemysł Drzewny 3/2022
https://przemysldrzewny.eu/index.php/produkt/przemysl-drzewny-3-2022-wydanie-elektroniczne/

Previous post Jak ugryźć drewniane ZL II? Historia małych kroków
Next post OLSZA CZARNA – europejskie drewno